گندم بان
لغت نامه دهخدا
گندم بان. [ گ َ دُ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان خاوه بخش دلفان شهرستان خرم آباد که در 12 هزارگزی جنوب خاوری نورآباد و 12 هزارگزی جنوب خاوری شوسه خرم آباد به کرمانشاه واقع شده است. هوای آن سرد مالاریایی و سکنه اش 360 تن است. آب آن از رودخانه خاوه تأمین میشود. محصول آن غلات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه ده مالرو است. ساکنان از طایفه کرم علی هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
گندم بان خاستگاه اولیه مردمان و ایلات قوم بزرگ لک و لکستان . زنده و سرافراز باد لکستان بزرگ