گندش

لغت نامه دهخدا

گندش. [ گ َ دِ ] ( اِ ) گندش و گندک ، گوگرد. ظاهراً هندی است. ( فرهنگ رشیدی ). گوگرد را گویند و آن دو قسم میشود: احمر و ابیض. گوگرداحمر یک جزو از اجزای اکسیر است و گوگرد ابیض یک جزو از اجزای باروت. ( برهان ) ( آنندراج ). رجوع به گند وگندک و گوگرد شود. در الفاظالادویه گندهگ بمعنی گوگرد آمده و هندی دانسته شده است. رجوع به گندهگ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس