لغت نامه دهخدا
گندار. [ گ َ رَ ] ( اِخ ) یکی از ایالات ایران در زمان کورش. ( ایران باستان تألیف پیرنیا ج 1 ص 375 ). این ناحیه در زمان داریوش جزء ایالت هفتم بوده است. ( ایضاً ج 2 ص 1473 ). گندار رابعضی با صفحه ای در شمال و شرقی کابل تطبیق کرده اند و برخی با کابل و پیشاور کنونی. ( ایضاً ج 2 ص 1453 ).
گندار. [ گ ُ ] ( اِخ ) شهری است از حبشه ، دارای 22000 تن جمعیت. ( اعلام المنجد ). 