گند و مند

لغت نامه دهخدا

گند و مند. [ گ َ دُ م َ ] ( ص مرکب ، از اتباع ) هر چیز خراب و فاسد و معیوب.
- امثال :
هر جا که گند و مند است ، مال من دردمند است . ( امثال و حکم دهخدا ج 4 ص 1913 ).

فرهنگ فارسی

خراب فاسد معیوب : هر جا که گند و مند است مال من دردمند است .

پیشنهاد کاربران

بپرس