گنجینۀ فنون
دو هفته نامۀ علمی، فرهنگی، تاریخی، چاپ تهران. به مدیریت میرزا محمدعلی خان تربیت و سید حسن تقی زاده، از اول ذیقعدۀ ۱۳۲۰/۱۱ بهمن ۱۲۸۲ تا شوال ۱۳۲۱/۱۵ دی ۱۲۸۳، جمعاً ۲۴ شماره، منتشر شد. مجموعه ای از چهار کتاب بود که به مرور در هر شماره به چاپ می رسید. قسمت اول از چهار قسمت آن به مطالب علمی و فنی اختصاص داشت؛قسمت دوم را «هنرآموز» نامیده بودند؛ قسمت سوم «تمدنات قدما»، اثر گوستاو لوبون بود که تقی زاده از فرانسوی به فارسی ترجمه می کرد و قسمت چهارم داستانی، اما تخیلی و علمی، به قلم ژول ورن با نام «سفینۀ غواص» بود که مترجم آن میرزا یوسف خان اعتصام الملک بود. گنجینۀ فنون از اولین مجله های منتشرشده در ایران است که وابسته به کتابخانۀ تربیت تبریز بوده است. پس از معرفت دومین مجله ای است که در تبریز به چاپ می رسید. گنجینۀ فنون خود را «رساله» یا «مجله» و هر شماره را «جزوه» می خواند.
دو هفته نامۀ علمی، فرهنگی، تاریخی، چاپ تهران. به مدیریت میرزا محمدعلی خان تربیت و سید حسن تقی زاده، از اول ذیقعدۀ ۱۳۲۰/۱۱ بهمن ۱۲۸۲ تا شوال ۱۳۲۱/۱۵ دی ۱۲۸۳، جمعاً ۲۴ شماره، منتشر شد. مجموعه ای از چهار کتاب بود که به مرور در هر شماره به چاپ می رسید. قسمت اول از چهار قسمت آن به مطالب علمی و فنی اختصاص داشت؛قسمت دوم را «هنرآموز» نامیده بودند؛ قسمت سوم «تمدنات قدما»، اثر گوستاو لوبون بود که تقی زاده از فرانسوی به فارسی ترجمه می کرد و قسمت چهارم داستانی، اما تخیلی و علمی، به قلم ژول ورن با نام «سفینۀ غواص» بود که مترجم آن میرزا یوسف خان اعتصام الملک بود. گنجینۀ فنون از اولین مجله های منتشرشده در ایران است که وابسته به کتابخانۀ تربیت تبریز بوده است. پس از معرفت دومین مجله ای است که در تبریز به چاپ می رسید. گنجینۀ فنون خود را «رساله» یا «مجله» و هر شماره را «جزوه» می خواند.
wikijoo: گنجینه_فنون