گنجویر. [ گ َ ] ( ص ، اِ ) تحریف گنجوبر پهلوی به معنی خزانه دار، گنجور. رجوع به یونکر ص 79 شود. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). به لغت زند و پازند بمعنی گنجور است که خزانه دار باشد؛ و در جای دیگر بجای تحتانی با یاء ابجد نوشته بودند، و اﷲ اعلم. ( برهان ) ( آنندراج ). این کلمه در یک نسخه خطی از فرهنگ جهانگیری متعلق به کتابخانه لغت نامه دهخدا به صورت گنجوبر آمده است.
