گنجشک وارگان

گنجشک وارگان ( به لاتین: Passerida ) ، در رده بندی سیبلی - آلکوئیست، یکی از دو خردراسته ( parvorders ) در زیرراسته پرندگان آوازخوان است ( استاندارد طبقه بندی آنها را در رتبه فروراسته قرار داد ) . در حالی که پژوهش های جدیدتر نشان می دهد که آرایهٔ خواهری آن، کلاغ وارگان، یک گروه تک تباری نیست، گنجشک وارگان به عنوان یک کلاد متمایز به طور گسترده پذیرفته شده است.
عمدتاً حشره خواران کوچک، پراکنش در منطقه هند و اقیانوس آرام است. تعداد کمی در قاره آمریکا یافت می شوند، [ ۱] [ ۲] بیشترین تنوع خانواده ها احتمالاً در نیمه گرمسیری شرق آسیا و مناطق گرمسیری آفریقا را دارد. روابط این دومی هنوز تا سال ۲۰۱۹ به خوبی حل نشده است.
• توکایان خندان: توکاهای خندان و وابستگان
• Pellorneidae: فولوتا و لیکویان زمینی
• لیکویان جهان قدیم: لیکوها، لیکوهای نوک شمشیری
• چشم سفیدان: چشم سفیدها
• سسکان راستین: لیکوهای سسکی
• سسکان دم پهن: درختچه های کتیا و وابستگان
• سسک جنبان: سسک جنبان
• مگس گیران زرد: مگس گیرهای زرد
• چرخ ریسک دم دراز: چرخ ریسک های دم دراز
• Hyliidae: به طور مشکوک از کمرکلیان متمایز شدند؛ سرده های پازیتونی و پازیتونی چرخ ریسکی توسط Gill و Donsker به عنوان Incertae sedis در نظر گرفته شدند و به رسمیت شناخته نشده است. [ ۳]
• سسکان برگی: سسک های برگی و وابستگان
• بلبلان: بلبل ها
• پرستویان: پرستوها و چلچله ها
• سسکان مالاگاسی: سسک های ماداگاسکاری
• Donacobiidae: کلاه سیاه
• سسکان ملخی ( Locustellidae ) : پرندگان علفزار و وابستگان
• سسکان نیزار: سسک های نیزار و وابستگان
• بال فنجانیان: بال فنجانی ها
• سبدنشینان: سسک های دم چتری و وابستگان
• سسک های آفریقایی: سسک های آفریقایی
• چکاوکان: چکاوک ها
• چرخ ریسکان نیزار: چرخ ریسک نیزار
• مرغان پیروز: مرغ های پیروز
به طور کلی حشره خوارهای با اندازه متوسط، با میوه خواری نیز بسیار مهم است. پراکندگی تقریباً جهانی با محوریت مناطق گرمسیری جهان قدیم دارند. یک خانواده بومی قاره آمریکا هستند، دو خانواده تقریباً جهانی هستند، اما نیمی از خانواده ها در قاره آمریکا ( و استرالیا ) حضور ندارند یا تقریباً وجود ندارند. بسیاری از آنها پاهای قوی دارند و می توانند به سرعت روی زمین بدوند. برخی رنگ های روشن ( اغلب با رنگ های مایل به آبی تیره و/یا رنگین تابی ) و در چنین مواردی معمولاً از نظر جنسی به شدت دوشکل هستند. با این حال، بیشتر سرده ها تقریباً شبیه هم هستند، با پرهای قهوه ای تار و خال دار و رگه دار ( مخصوصاً در زیرتنه ) برای استتار. بسیاری از آنها آهنگ های بسیار عالی، پیچیده، آهنگین و بلند دارند. تعداد قابل توجهی قادر به تقلید آوازی پیچیده هستند.