گنج پرست. [ گ َ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) که گنج پرستد و دوستدار گنج. عاشق گنج. گنج دوست : لرزلرزان چو دزد گنج پرست در کمرگاه او کشیدم دست.نظامی.
( صفت ) آنکه بگنج علاق. تمام دارد دوستدار گنج : لرز لرزان چو دزد گنج پرست در کمر گاه او کشیدم دست . ( نظامی )
