گنج پرداز

لغت نامه دهخدا

گنج پرداز. [ گ َ پ َ ] ( نف مرکب ) که گنج را پردازد. بخشنده گنج :
چون به قصر خورنق آمد باز
گنج پرداز شد به نوش و به ناز.
نظامی ( هفت پیکرص 76 ).
به گنجینه سپارم گنج را باز
بدین شکرانه گردم گنج پرداز.
نظامی ( خسرو و شیرین ص 76 ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) گنج بخش : چون بقصر خورنق آمد باز گنج پرداز شد بنوش و بناز . ( هفت پیکر )

فرهنگ عمید

= گنج بخش

پیشنهاد کاربران

بپرس