گنج سای. [ گ َ ] ( نف مرکب ) ساینده گنج. آنچه که گنج را ساید. || آنچه گنج را فروتر از خویش گیرد : گوهر گنج سای مدح تراگشته غواص ذهن من مهجور.مسعودسعد ( دیوان چ رشیدیاسمی ص 268 ).
( گنج سا ی ) ( صفت ) آنچه که گنج را بفرساید آنچه که مهمتر از گنج باشد : گوهر گنج سای مدح ترا گشته غواص ذهن من مهجور . ( مسعود سعد )
