گنج روستا. [ گ َ ج ِ ] ( اِخ ) گنج روستا ناحیه ای بوده است میان بادغیس و مروالرود و معرب آن گنج رستاق است. ( از معجم البلدان ). این کلمه را شارح عتبی به فتح کاف ضعیفه ( یعنی گ ) و سکون نون ضبط کرده است و می گوید: «سمیت بذلک لکثرة ربوعها و مراتعها» و لیکن مؤلف کتاب ممالک خلافت شرقی آن را با کاف تازی مفتوح نوشته و در معجم البلدان چ مصر به ضم کاف ضبط کرده اند. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ج 3 ص 48 ). و رجوع به حدود العالم چ تهران ص 58 شود : سلطان فرمود تا نامها نبشتند به هرات... و گنج روستا. ( تاریخ بیهقی ایضاً ص 48 ). امیر حرکت کرد از هرات. بر جانب بلخ بر راه بادغیس و گنج روستا. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 85 ).
