گنج بر

لغت نامه دهخدا

گنج بر. [ گ َ ب َ ] ( نف مرکب ) برنده گنج. کسی که گنج را برد.

( صفت ) برند. گنج حامل گنج .
برنده گنج کسی که گنج را برد .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید