گنبد گردنده

لغت نامه دهخدا

گنبد گردنده. [ گُم ْ ب َ دِ گ َ دَ دَ / دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است :
چون نبینی که یکی زاغ و یکی باز سپید
اندرین گنبد گردنده پس یکدگر است.
ناصرخسرو.
ای گنبد گردنده بی روزن خضرا
با قامت فرتوتی و با قوت برنا.
ناصرخسرو.
گنبدگردنده خانه ای است سپنجی
مهر چه بندی بر این سپنجی خانه.
ناصرخسرو.
ازین گردنده گنبدهای پرنور
بجز گردش چه شاید دیدن از دور.
نظامی.
گنبدگردنده ز روی قیاس
هست به نیکی و بدی حق شناس.
نظامی.

فرهنگ فارسی

کنایه از آسمانست

پیشنهاد کاربران

بپرس