صدهزاران آفرین بادا بر آن کس کو بفضل
بر فراز مرکز این گنبد خضرا شود.
ناصرخسرو.
چون آب جدا شد ز خاک تیره بر گنبد خضرا شود ز غبرا.
ناصرخسرو.
عقل گِرد آن نگردد کو به جهل اندر جهان فعل را نسبت بسوی گنبد خضرا کند.
ناصرخسرو.
چنان کند چو خضر ملک شاه را از جودکه صد ستاره بتابد ز گنبد خضراش.
سنایی.
از پی حرمت کعبه چه عجب گر پس از این بانک دق الکوس از گنبد خضرا شنوند.
خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 201 ).
و رجوع به گنبد حراقه رنگ شود.