گناهان کبیره

[ویکی فقه] عالمان دینی گناهان را به دو قسم کبیره(بزرگ) و صغیره(کوچک) تقسیم کرده اند و برای هر کدام احکام خلصی قرار داده اند.
عالمان اسلامی گناهان را بر دو گونه تقسیم نموده اند: گناهان کبیره (بزرگ) و گناهان صغیره این تقسیم بندی از قرآن و روایات سرچشمه گرفته است ؛

[ویکی شیعه] گناهان کبیره، به معنای گناهان بزرگ، گناهانی اند که در قرآن و احادیث برای انجام آنها وعده دوزخ داده شده است. در شمار و نام گناهان کبیره اختلاف است و از ۷ تا بیش از ۴۰ گناه برشمرده اند.
در آیات ۳۱ سوره نساء و ۳۷ شوری ، برخی گناهان، کبیره معرفی شده اند. در کتاب های روایی نیز فصل هایی به این موضوع اختصاص داده شده است.
کسی که گناه کبیره از او سر زده، اگر توبه نکند، فاسق است و بنابر فقه اسلامی اقتدا به او در نماز جائز نیست، شهادت او در دادگاه ها پذیرفته نمی شود و پس از مرگ مستحق عذاب است، مگر اینکه فضل الهی شامل حالش شود که از آن جمله شفاعت پیامبر(ص) و آل او است.

[ویکی نور] «گناهان کبیره»، اثر آیة الله سید عبد الحسین دستغیب، در معرفی و تشریح گناهان کبیره می باشد. (گناهان کبیره، گناهانی هستند که از نظر اسلام پراهمیت و بزرگ بوده و نشانه ی اهمیت این گناهان آن است که برایشان به نهی اکتفا نشده است و به عذاب دوزخ نیز تهدید شده است).
کتاب، به زبان فارسی و پیش از سال 1399ق، نوشته شده است.
هدف نویسنده در این کتاب، بیان و شرح گناهانی است که کبیره بودنشان ثابت و مسلم است، نه انحصار کبائر در موارد مذکور؛ به عبارت دیگر، وی متذکر گردیده که سایر گناهانی که در این کتاب، کبیره بودنشان ثابت نشده، به حال ابهام و اجمال باقی می مانند؛ یعنی صغیره بودنشان مسلم نیست و بر اهل تقوا لازم است که از آن ها نیز پرهیز نمایند.
سعادت و دوری گرفتن از گناه، بستگی به شناسایی آن داشته و تا انسان راه حق را نداند، اجتناب از آن برایش میسر نیست. اثر حاضر نیز یکی از بهترین کتاب هایی است که در این باره تألیف شده است.
کتاب، با دو مقدمه از آقای سید احمد فهری زنجانی و مقدمه مؤلف آغاز شده و مطالب در دو جلد، در دو باب و یک خاتمه ارائه شده است.