گناه شناسی (دیدگاه مسیحیت). در مسیحیت گناه یک عمل غیراخلاقی است که تخطی از قانون الهی تلقی می شود. [ ۱] دکترین گناه برای ایمان مسیحی نقطه ای اصلی و مرکزی است، زیرا نماد بشارت دربارهٔ رستگاری در عیسی از دیدگاه مسیحیان است. [ ۲]
واژه هامارتیولوژی، شاخه ای از الهیات مسیحی درباره مطالعه گناه است، [ ۳] گناه را به عنوان یک عمل توهین آمیز علیه خدا با تحقیر اشخاص و قوانین کتاب مقدس مسیحی و با آسیب رساندن به دیگران توصیف می کند. [ ۴] گناه شناسی مسیحی ارتباط نزدیکی با مفاهیم قانون طبیعی، الهیات اخلاقی و اخلاق مسیحی دارد. به گفته آگوستین ( ۳۵۴–۴۳۰ ) گناه «یک گفتار، کردار یا میل در مخالفت با قانون ابدی خداوند است»[ ۵] [ ۶] یا همان طور که کتاب مقدس بیان می کند، «گناه تخطی از قانون است. "[ ۷]
در میان برخی از محققان، گناه بیشتر به عنوان نقض قانونی یا نقض قرارداد از چارچوب های فلسفی غیر الزام آور و دیدگاه های اخلاق مسیحی تلقی می شود، و بنابراین رستگاری در اصطلاح حقوقی دیده می شود. سایر محققین مسیحی گناه را اساساً نوعی کشش و رابطه می دانند: از دست دادن عشق به خدای مسیحی و افزایش عشق به خود ( از این منظر، دلبستگی ) ، همان طور که بعداً توسط آگوستین در مناظره اش با پلاجیوس مطرح شد. [ ۸] همانند تعریف قانونی گناه، این تعریف نیز بر درک فیض و رستگاری مسیحی تأثیر می گذارد که به این ترتیب به لحاظ رابطه ای نگریسته می شود. [ ۹] [ ۱۰]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفواژه هامارتیولوژی، شاخه ای از الهیات مسیحی درباره مطالعه گناه است، [ ۳] گناه را به عنوان یک عمل توهین آمیز علیه خدا با تحقیر اشخاص و قوانین کتاب مقدس مسیحی و با آسیب رساندن به دیگران توصیف می کند. [ ۴] گناه شناسی مسیحی ارتباط نزدیکی با مفاهیم قانون طبیعی، الهیات اخلاقی و اخلاق مسیحی دارد. به گفته آگوستین ( ۳۵۴–۴۳۰ ) گناه «یک گفتار، کردار یا میل در مخالفت با قانون ابدی خداوند است»[ ۵] [ ۶] یا همان طور که کتاب مقدس بیان می کند، «گناه تخطی از قانون است. "[ ۷]
در میان برخی از محققان، گناه بیشتر به عنوان نقض قانونی یا نقض قرارداد از چارچوب های فلسفی غیر الزام آور و دیدگاه های اخلاق مسیحی تلقی می شود، و بنابراین رستگاری در اصطلاح حقوقی دیده می شود. سایر محققین مسیحی گناه را اساساً نوعی کشش و رابطه می دانند: از دست دادن عشق به خدای مسیحی و افزایش عشق به خود ( از این منظر، دلبستگی ) ، همان طور که بعداً توسط آگوستین در مناظره اش با پلاجیوس مطرح شد. [ ۸] همانند تعریف قانونی گناه، این تعریف نیز بر درک فیض و رستگاری مسیحی تأثیر می گذارد که به این ترتیب به لحاظ رابطه ای نگریسته می شود. [ ۹] [ ۱۰]
