گناه بخل

[ویکی فقه] گناه بخل (قرآن). بخل عبارت است از خودداری صاحب نعمت، از انفاق آنچه خداوند به وی ارزانی داشته در جایی که انفاق، محبوب و مطلوب است. طبق برخی آیات قرآن، بخل، سیئه و گناه می باشد.
بر مبنای برخی آیات سوره اسراء، بخل، سیئه و گناه، نزد خداوند می باشد:ولاتجعل یدک مغلولة الی عنقک... . «هرگز دستت را بر گردنت زنجیر مکن، (و ترک انفاق و بخشش منما) و بیش از حد (نیز) دست خود را مگشای، تا مورد سرزنش قرار گیری و از کار فرومانی». کل ذلک کان سیـئه عند ربک مکروها. «همه اینها گناهش نزد پروردگار تو ناپسند است».