گمبرون

شاه اسماعیل بنیانگذار پادشاهی صفوی، با گرایش فراوانی که به قزلباشها داشت به زبان آنها هم در آمد و مقدمه ای شد برای ترکزبان شدن شاهان بعدی صفوی و رسمیت یافتن ورواج زبان قزلباشان در آذربایگان.
وگرنه زبان بنیادین و ریشه دار مردم آن دیار تا آن زمان، مانند آنچه که در دیوان روحی انارجانی ( همزمان با صفوی ) آمده، زبان پهلوی یعنی یک زبان ایرانی بوده است نه ترکی.
این سخن را همه تاریخنگارانِ پیش و همدوره با صفوی که به زبان مردم آذربایگان پرداخته اند هم تایید کرده اند.

مرتبط بوده اند من جمله تمام پادشاهان ترک ایران مخصوصا صفوی ها وافشارونیز قوم دلیر قشقایی که تا این اواخر برجنوب ایران مسلط بودند.

گَمبیررُون نام داشته که با گذشت زمان به گَمبرون دگرگونی یافته است. روشن است که آب در کنار بندر باید به اندازه بسنده ژرف و فراوان ( گَمبیر ) باشد که کشتی ها بتوانند در کنار آن پهلو بگیرند.

نمی باشد چون هیچ کدام اولا سندتاریخی ندارد وثانیا هیچ سنخیت مکانی وبومی ندارد واینکه ریشه اسم راترکی یا پرتقالی ویا عربی دانستن کاملا اشتباه ونادرست می باشد هرمزگان وبندرخود ریشه دار است واینشالله دراینده راز این اسم برای همه عزیزان و محققین باودلیل محکوم به همه روشن میشودبا احترام به همه شما عزیزان

ماسه ای به شکل بک دماغ در آب پیش رفته است. در ترکی به بینی دماغ می گویند و نیز به ناهمواری زمین که به شکل بینی انسان باشد بورون می گویند. مشخص نیست که این نام ترکی را پیش از پرتغالی ها بر این منطقه گذاشته اند یا پس از بازپس گیری آن از پرتغالی ها. بعدها به تدریج حرف قاف به گاف تبدبل شده و قومبورون به گومبورن ک گُمبورون تبدبل سده است.

گَن در ترکی به معنی گشاد است و برون به معنی دماغ و دماغه ، گمبرون یا گنبرون به معنی دماغه گشاد است در کنار آبهای جنوب ایران و نام سابق بندرعباس و در امتداد آن در شمال ایران در کنار دریای خزر بندر " اینچه برون " به معنای دماغه باریک واقع شده است.

هر نخل شاخ و برگ تر و خشک زیادی دارد و درخت مادر پاجوش و نهال های ریز و درشت زیادی دارد ک اصلأ هرس نشدن . بزرگان میگویند سکنه بومی و قدیمی منطقه جرون اغلب بلوچهای کوه نشین بودن و کمتر ب دشت و منطقه صحرایی سر می زدن فقط موقع تلقیح و برداشت خرما به نخیلات یا همون جرون خود می رفته اند و نیز هر ازگاهی هم برای آبیاری آن جرون یا نخلستان سر می زدن . البته در جزایر نزدیک حرون اعراب ساکنان بومی دریا بودن گرچه در نواحی ساحلی هم خانوارهای عرب سکونت داشتند ک کارشان امور صیادی و مختصری زراعت غلات جو و گندم و ذرت و درخت نخل هم بوده اعراب درختان خاردار وحشی هم پرورش میدادن برای ساختن قایق چوبی کوچک و باریک . اینارو پدربزرگم تعریف می کرد ک اونم از پدربزرگ هایش شنیده .

بیرون راند
بعد از پیروزی نام بندر گامبرون به
بندر شاه عباس معروف شد
طایفه رستم ممسنی قوم بزرگ لر