گلیکژن. [ گْلی / گ ِ ک ُ ژِ ] ( فرانسوی ، اِ ) که یا در سیتوپلاسم پراکنده اند و یا اینکه بشکل تکه های دراز و یا گویچه مانند جمع گشته اند معرف لوگول ( یدی که در یدور پتاسیم حل گشته است ) آنرا به رنگ قهوه ای ملون میسازد. ( جانورشناسی عمومی تألیف فاطمی صص 12-13 ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) جزو گلوسید ها و از دست. کلوئید های ازژن است . گرد سفید رنگی است که با محلول لوگل رنگ قرمز نارنجی میدهد . وزن مولکولیش زیاد و در حدود ۲۵٠٠ است ( در صورتیکه وزن مولکولی نشاسته در حدود ۲٠٠٠٠ است ) . گلیکژن در نتیج. تراکم مولکولهای گلوکز با از دست دادن آب در کبد تولید و ذخیره میگردد و تدریجا بصورت گلوکز از راه ورید فوق کبدی خارج و وارد خون میشود و در اختیار انساج قرار میگیرد . مقدار گلوکز موجود در خون همیشه ثابت و معادل یک گرم در لیتر است در کبد دیاستازی بنام گلیکژ ناز وجود دارد که مستقیما گلیکژن را به گلوکز تبدیل میکند . مقدار گلیکژن کبد بطور طبیعی ۵ تا ۱٠ درصد وزن کبد است گلیکوژن .
