گلیسرل. [ گْلی / گ ِ س ِ رُ ] ( فرانسوی ، اِ ) رجوع به گلیسرین شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) در تداول به گلیسرین اشتهار دارد و آن مایعی است لزج و بیرنگ و سنگین تر از آب ( وزن مخصوصش ۱/۲۶۵ میباشد ). اگر در آب ریخته شود در زیر آن جمع میگردد . مزه اش شیرین است و با آب و الکل بهر نسبت مخلوط میشود . در ۲۹٠ درجه میجوشد و بسختی جامد میگردد ولی بلور های جامد آن در کمتر از ۱۸ درجه ذوب نمیشوند . این ماده برای نرم کردن پوست و شیرین کردن خمیر دندانها و شربتهای بیماران مبتلا بمرض قند استعمال میگردد . گلیسرل در اکثر چربیها بحالت اترسل موجود است و جزو الکلهای آلی است و دارای سه عامل الکلی میباشد در صنعت برای تهی. گلیسرل معمولا چربیها را با سود محرق میجوشانند مخلوطی از صابون و گلیسرل حاصل میشود . در این مخلوط نمک میریزند صابون رومیایستد و گلیسرل در آب نمک حل میگردد . صابون را بر میدارند و محلول گلیسرل در آب نمک را در خلا (بعلت آنکه نقط. جوش آن پایین آید و بخارات گلیسرل تجزیه نشوند ) تقطیر میکنند .
