گلچیدر

لغت نامه دهخدا

گلچیدر. [ گ ُ دَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان سرشیوه بخش مریوان شهرستان سنندج ، واقع در 82000گزی شمال خاور دژ شاهپور و 15000گزی شمال تینال. هوای آن سرد و دارای 100 تن سکنه است. آب آن از چشمه و محصول آن غلات ، لبنیات و توتون است. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو و صعب العبور است. در دو محل نزدیک بهم واقع است که به گلچیدر بالا و پائین معروف است. فعلاً گلیچدر بالا خالی از سکنه و مخروبه است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).

پیشنهاد کاربران

معنی این آبادی این است یعنی گل که همان گل است چی بمعنی کوه ودشت ودمن خوش آب وهوا ، چون چیا درزبان کردی یعنی کوه ومناظر قشنگ ، ودریادره بمعنی همان گردنه ودره میباشد که این آبادی درمیان کوه ودره خوش آب وهوا بامنظر بی بدیع ، وباید گفت گل چیادره که به مرورزمان شده گلچیدر ، ممنون

بپرس