گلوکز آمین. گلوکزامین ( به انگلیسی: Glucosamine )
رده درمانی: مکمل خوراکی
اشکال دارویی: قرص، کپسول و پودر شیاف
۱. تسکین و درمان بیماری های تخریبی مفاصل مانند استئوآرتریت
۲. صدمات و آسیب های غضروفی مفصلی در ورزشکاران
گلوکوزامین یک ماده طبیعی است که در مایع اطراف مفاصل یافت می شود. این ماده به طور طبیعی در استخوان حیوانات، مغز استخوان، صدف و قارچ موجود است. گلوکوزامین نقش بسیار مهمی در ساخت و ساز غضروف ها بازی می کند و معمولاً به عنوان یک مکمل برای افرادی به کار می رود که از آرتریت، به خصوص آرتروز رنج می برند. گلوکوزامین به خصوص گلوکوزامین سولفات، از پوسته سخت پوستان برداشته می شود و در مکمل های غذایی قرار می گیرد. این ماده را می توان در آزمایشگاه نیز تولید کرد. اگرچه امروزه مکمل های گلوکوزامین به طور گسترده برای تسکین درد مفاصل و ترمیم غضروف آسیب دیده در آرتروز استفاده می شود ولی تأثیر گلوکوزامین در بهبود آرتروز بسیار کمتر از باورهای مردم است که البته این موضوع با نوع گلوکزامین مصرف شده ارتباط مستقیم دارد. در حال حاضر گلوکز امین های موجود به دو دسته کلی تقسیم می شوند. بر اساس ملح پایه، گلوکزامین ها به گلوکزامین سولفات و گلوکزامین هیدروکلراید دسته بندی می شوند که در مطالعات صورت گرفته تنها گلوکزامین سولفات تأثیرات مثبتی در توقف روند تخریب غضروف و بازسازی مجدد آن نشان داده است.
۳. پسوریازیس آئورتیک
این ماده برای ساخته شدن اجزای تاندون ها، غضروف و مایع سینوویال ( مایع احاطه کننده فضای بین مفصلی ) ضروری می باشد. این ترکیب با مهار آنزیم کلاژناز ( تجزیه کننده کلاژن ) و آنزیم های پروتئولیتیک ( تجزیه کننده پروتئین ها ) سبب محافظت از بافت غضروفی شده و تا حدود کمی اثرات ضد التهابی دارد ولی اصلاً مسکن نیست. معمولاً برای تأثیرگذاری بیشتر گلوکز آمین، نوعی ماده ترکیبی دیگر بنام کندرویتین سولفات به این ماده افزوده می شود. در درمان پسوریازیس آئورتیک نیز پیشنهاد شده است و درد مفاصل و عوارض ناشی از آن را می کاهد.
عوارض جانبی گلوکزامین در موارد نادر ناراحتی های خفیف گوارشی و اسهال بوده است که با قطع مصرف گلوکزامین برطرف شده است. مصرف این دارو ممکن است موجب ایجاد بیماری فشار خون در بیماران گردد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرده درمانی: مکمل خوراکی
اشکال دارویی: قرص، کپسول و پودر شیاف
۱. تسکین و درمان بیماری های تخریبی مفاصل مانند استئوآرتریت
۲. صدمات و آسیب های غضروفی مفصلی در ورزشکاران
گلوکوزامین یک ماده طبیعی است که در مایع اطراف مفاصل یافت می شود. این ماده به طور طبیعی در استخوان حیوانات، مغز استخوان، صدف و قارچ موجود است. گلوکوزامین نقش بسیار مهمی در ساخت و ساز غضروف ها بازی می کند و معمولاً به عنوان یک مکمل برای افرادی به کار می رود که از آرتریت، به خصوص آرتروز رنج می برند. گلوکوزامین به خصوص گلوکوزامین سولفات، از پوسته سخت پوستان برداشته می شود و در مکمل های غذایی قرار می گیرد. این ماده را می توان در آزمایشگاه نیز تولید کرد. اگرچه امروزه مکمل های گلوکوزامین به طور گسترده برای تسکین درد مفاصل و ترمیم غضروف آسیب دیده در آرتروز استفاده می شود ولی تأثیر گلوکوزامین در بهبود آرتروز بسیار کمتر از باورهای مردم است که البته این موضوع با نوع گلوکزامین مصرف شده ارتباط مستقیم دارد. در حال حاضر گلوکز امین های موجود به دو دسته کلی تقسیم می شوند. بر اساس ملح پایه، گلوکزامین ها به گلوکزامین سولفات و گلوکزامین هیدروکلراید دسته بندی می شوند که در مطالعات صورت گرفته تنها گلوکزامین سولفات تأثیرات مثبتی در توقف روند تخریب غضروف و بازسازی مجدد آن نشان داده است.
۳. پسوریازیس آئورتیک
این ماده برای ساخته شدن اجزای تاندون ها، غضروف و مایع سینوویال ( مایع احاطه کننده فضای بین مفصلی ) ضروری می باشد. این ترکیب با مهار آنزیم کلاژناز ( تجزیه کننده کلاژن ) و آنزیم های پروتئولیتیک ( تجزیه کننده پروتئین ها ) سبب محافظت از بافت غضروفی شده و تا حدود کمی اثرات ضد التهابی دارد ولی اصلاً مسکن نیست. معمولاً برای تأثیرگذاری بیشتر گلوکز آمین، نوعی ماده ترکیبی دیگر بنام کندرویتین سولفات به این ماده افزوده می شود. در درمان پسوریازیس آئورتیک نیز پیشنهاد شده است و درد مفاصل و عوارض ناشی از آن را می کاهد.
عوارض جانبی گلوکزامین در موارد نادر ناراحتی های خفیف گوارشی و اسهال بوده است که با قطع مصرف گلوکزامین برطرف شده است. مصرف این دارو ممکن است موجب ایجاد بیماری فشار خون در بیماران گردد.
wiki: گلوکز آمین