گلوند. [ گ َل ْ وَ ] ( اِ )مرسله را گویند یعنی هر چیز که بطریق تحفه و هدیه بجایی فرستند. || چیزی باشد که آنرا مانند گلوبند از جوز و انجیر سازند و بجایی فرستند. آنرا گلونده نیز گویند. ( از برهان ) ( آنندراج ) : خواجه ما، ز بهر گنده پسر ساخت از خایه شتر، گلوند.
طیان.
تحفه دوستانت را گردون از مه و مهر ساخته گلوند.
شمس فخری ( معیار جمالی ).
گلوند. [ گ َل ْ وَ ] ( اِخ ) نام کوهی است. ( برهان ) ( آنندراج ).
فرهنگ معین
(گَ وَ ) (اِمر. ) ۱ - گلوبند. ۲ - هر چیز که به طریق تحفه و هدیه به کسی فرستند، مرسله . ۳ - گلوبند مانندی از گردو و انجیر که آن را به هدیه فرستند.
فرهنگ عمید
۱. آنچه به رَسم تحفه و هدیه به جایی بفرستند. ۲. چیزهای خوردنی از قبیل انجیر و مغز گردو و امثال آن ها که به نخ کشیده باشند: خواجهٴ ما ز بهر گنده پسر / کرد از خایهٴ شتر گلوند (طیان: شاعران بی دیوان: ۳۱۴ ).
پیشنهاد کاربران
گِـلـونـدَن در گویش محلی راوری به غلطاندن ، میگن ، گِلوندَن مثلا : لاستیک ماشینم رو گلوندم و بُردم آپاراتی