گلوریا ماکاپاگال آرویو ( به انگلیسی: Maria Gloria Macapagal - Arroyo ) ( زاده ۵ آوریل ۱۹۴۷ ) چهاردهمین رئیس جمهور فیلیپین و دومین رئیس جمهور زن این کشور است. آرویو دختر دیوسدادو ماکاپاگال رئیس جمهور فیلیپین در دهه ۱۹۶۰ است.
... [مشاهده متن کامل]
آرویو فرزند دیوسدادو ماکاپاگال و اوانجلینا ماکارائگ - ماکاپاگال است. سال های ابتدایی زندگیش را با برادر و خواهر پدریش از ازدواج نخستش در لوبائو، جزیره پامپانگا در شمال فیلیپین سپری کرد. وقتی برادر جدیدش به دنیا آمد، گلوریا چهارساله زندگی در کنار مادربزرگ مادریش در شهر ایلیگان در جنوب فیلیپین را ترجیح داد.
او به مادربرزگش گفته بود: «من می خواهم پیش تو زندگی کنم، چون آن ها دیگر مرا دوست ندارند» سال های بعدی زندگی خود را در میندانائو و مانیل گذراند. او در دوران ریاست جمهوری هم توجه زیادی بر حل مشکل این جزیره بزرگ در جنوب فیلیپین داشته است. آرویو در ۱۱ سالگی به نزد خانواده اش در برگشت. آرویو به اسپانیائی، انگلیسی و تاگالوگ مسلط است و زندگی در نقاط مختلف باعث شده که به زبان های مختلف فیلیپین آشنایی داشته باشد. کاپامپانگان، ایلکانو ( که از مادرش آموخت ) و سبوانو که آن را در هنگام سکونت در شهر ایلیگان در میندانائو یادگرفت، مهم ترین آن ها هستند.
زندگی آرویو ۱۴ ساله پس از انتخاب پدرش به ریاست جمهوری کشور در سال ۱۹۶۱ دگرگون شد. او پس از آن به همراه خانواده اش در کاخ مالاکانانگ زندگی می کرد. در ۱۸ سالگی به واشینگتن دی سی رفت و دو سال در دانشگاه جورج تاون اقتصاد خواند. آرویو در این دانشگاه با بیل کلینتون نیز آشنا شد. هر دو آن ها بعدها رئیس جمهور کشورشان شدند. البته ریاست جمهوری آرویو در روزی شروع شد که ریاست جمهوری کلینتون به پایان رسید.
گلوریا ماکاپاگال در ۱۹۶۸ به فیلیپین بازگشت و با خوزه میگل آرویو که از نوجوانی او را می شناخت، ازدواج کرد. او تحصیلات خود را در کشورش ادامه داد. در ۱۹۷۶ کارشناسی ارشد اقتصاد را از دانشگاه آتنو دی مانیل گرفت و وارد دوره دکترای اقتصاد در دانشگاه فیلیپین شد و از سال بعد آموزش اقتصاد را آغاز کرد. او دکترای خود را در ۱۹۸۵ دریافت کرد.
آرویو سه فرزند دارد؛ خوان میگل در ۱۹۶۹، اوانجلینا لوردس در ۱۹۷۱ و دیوسدادو ایگناسیو خوزه ماریا در ۱۹۷۴.
با پایان دوران دیکتاتوری فردیناند مارکوس که در ۱۹۶۵ جایگزین پدر گلوریا آرویو در کاخ ریاست جمهوری فیلیپین شده بود و انتخاب کرازون آکینو به این سمت در ۱۹۸۷، آرویو به دولت فیلیپین فراخوانده شد. او کار خود را در مرکز تجارت و صنعت فیلیپین آغاز کرد. مهم ترین مسئولیت او نظارت بر صنعت نساجی کشور شد. به گفته نویسنده روزنامه فیلیپین دیلی اینکویرر: «آرویو یکی از متهورترین تکنوکرات های جوانی بود که دولت آکینو به خدمت گرفته بود تا برای بازسازی کشوری که فساد گسترده ناشی از دیکتاتوری تلاش کنند».
... [مشاهده متن کامل]
آرویو فرزند دیوسدادو ماکاپاگال و اوانجلینا ماکارائگ - ماکاپاگال است. سال های ابتدایی زندگیش را با برادر و خواهر پدریش از ازدواج نخستش در لوبائو، جزیره پامپانگا در شمال فیلیپین سپری کرد. وقتی برادر جدیدش به دنیا آمد، گلوریا چهارساله زندگی در کنار مادربزرگ مادریش در شهر ایلیگان در جنوب فیلیپین را ترجیح داد.
او به مادربرزگش گفته بود: «من می خواهم پیش تو زندگی کنم، چون آن ها دیگر مرا دوست ندارند» سال های بعدی زندگی خود را در میندانائو و مانیل گذراند. او در دوران ریاست جمهوری هم توجه زیادی بر حل مشکل این جزیره بزرگ در جنوب فیلیپین داشته است. آرویو در ۱۱ سالگی به نزد خانواده اش در برگشت. آرویو به اسپانیائی، انگلیسی و تاگالوگ مسلط است و زندگی در نقاط مختلف باعث شده که به زبان های مختلف فیلیپین آشنایی داشته باشد. کاپامپانگان، ایلکانو ( که از مادرش آموخت ) و سبوانو که آن را در هنگام سکونت در شهر ایلیگان در میندانائو یادگرفت، مهم ترین آن ها هستند.
زندگی آرویو ۱۴ ساله پس از انتخاب پدرش به ریاست جمهوری کشور در سال ۱۹۶۱ دگرگون شد. او پس از آن به همراه خانواده اش در کاخ مالاکانانگ زندگی می کرد. در ۱۸ سالگی به واشینگتن دی سی رفت و دو سال در دانشگاه جورج تاون اقتصاد خواند. آرویو در این دانشگاه با بیل کلینتون نیز آشنا شد. هر دو آن ها بعدها رئیس جمهور کشورشان شدند. البته ریاست جمهوری آرویو در روزی شروع شد که ریاست جمهوری کلینتون به پایان رسید.
گلوریا ماکاپاگال در ۱۹۶۸ به فیلیپین بازگشت و با خوزه میگل آرویو که از نوجوانی او را می شناخت، ازدواج کرد. او تحصیلات خود را در کشورش ادامه داد. در ۱۹۷۶ کارشناسی ارشد اقتصاد را از دانشگاه آتنو دی مانیل گرفت و وارد دوره دکترای اقتصاد در دانشگاه فیلیپین شد و از سال بعد آموزش اقتصاد را آغاز کرد. او دکترای خود را در ۱۹۸۵ دریافت کرد.
آرویو سه فرزند دارد؛ خوان میگل در ۱۹۶۹، اوانجلینا لوردس در ۱۹۷۱ و دیوسدادو ایگناسیو خوزه ماریا در ۱۹۷۴.
با پایان دوران دیکتاتوری فردیناند مارکوس که در ۱۹۶۵ جایگزین پدر گلوریا آرویو در کاخ ریاست جمهوری فیلیپین شده بود و انتخاب کرازون آکینو به این سمت در ۱۹۸۷، آرویو به دولت فیلیپین فراخوانده شد. او کار خود را در مرکز تجارت و صنعت فیلیپین آغاز کرد. مهم ترین مسئولیت او نظارت بر صنعت نساجی کشور شد. به گفته نویسنده روزنامه فیلیپین دیلی اینکویرر: «آرویو یکی از متهورترین تکنوکرات های جوانی بود که دولت آکینو به خدمت گرفته بود تا برای بازسازی کشوری که فساد گسترده ناشی از دیکتاتوری تلاش کنند».
