گلودرد استرپتوکوکی یک بیماری است که عامل ایجاد آن نوعی باکتری به نام استرپتوکوک[ ۱] است. گلودرد استرپتوکوکی دهان و لوزه ها را تحت تأثیر قرار می دهد. لوزه ها، دو غده هستند که در قسمت گلو و در پشت دهان قرار دارند. گلودرد استرپتوکوکی می تواند بر روی جعبه صدا ( حنجره ) نیز اثرگذار باشد. نشانه های شایع عبارتند از تب، گلو درد ( زخم گلو نیز گفته می شود ) ، و متورم وجود غده هایی ( موسوم به غدد لنفاوی ) در ناحیه گردن. گلودردهای استرپتوکوکی، ۳۷٪ از موارد گلودرد را در بین کودکان تشکیل می دهند. [ ۲]
گلودرد استرپتوکوکی از طریق تماس نزدیک با فرد بیمار منتقل می شود. برای تأیید ابتلای فرد به گلودرد استرپتوکوکی، لازم است آزمایشی موسوم به کشت حلق انجام گیرد. حتی بدون این آزمایش، مورد احتمالی گلودرد استرپتوکوکی را می توان از روی نشانه ها تشخیص داد. مصرف آنتی بیوتیک می تواند برای فرد مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی مفید باشد. آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که باکتری ها را از بین می برند. این داروها اغلب برای پیشگیری از بروز عوارضی نظیر تب روماتیسمی استفاده می شوند و کمتر برای کاستن از دوره بیماری مصرف می شوند. [ ۳] گلودرد استرپتوکوکی جزو دسته گسترده گلو درد یا التهاب حلق است. سالانه حدود ۱۱ میلیون نفر در ایالات متحده به گلو درد مبتلا می شوند. [ ۴] عامل بروز بیشتر موارد گلو درد، ویروس است. باکتری استرپتوکوک بتا - همولیتیک گروه A عامل ۱۵ تا ۳۰ درصد از موارد گلو درد کودکان است. این باکتری عامل ۵ تا ۲۰ درصد از موارد گلو درد بزرگ سالان است. [ ۴] موارد گلو درد معمولاً در اواخر زمستان و اوایل بهار بروز می کنند. [ ۴]
نشانه های عادی گلودرد استرپتوکوکی عبارتند از التهاب حلق، تب بالای ۳۸ درجه سانتی گراد ( ۱۰۰٫۴ درجه فارنهایت ) ، چرک ( مایع زرد یا سبز رنگ متشکل از باکتری های مرده و گلبول های سفید خون ) روی لوزه ها و تورم غدد لنفاوی. [ ۳]
سایر نشانه های این بیماری عبارتند از:
• سر درد ( سر درد ) [ ۵]
• استفراغ کردن یا بروز حالت تهوع[ ۵]
• معده درد[ ۵]
• درد عضلانی[ ۶]
• خارش ( جوش های ریز و قرمز رنگ ) پوست بدن یا دهان یا حلق. این نشانه غیرعادی ولی ویژه است. [ ۳]
نشانه های بیماری در فرد مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی سه روز پس از برقراری تماس با فرد بیمار، بروز می کنند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگلودرد استرپتوکوکی از طریق تماس نزدیک با فرد بیمار منتقل می شود. برای تأیید ابتلای فرد به گلودرد استرپتوکوکی، لازم است آزمایشی موسوم به کشت حلق انجام گیرد. حتی بدون این آزمایش، مورد احتمالی گلودرد استرپتوکوکی را می توان از روی نشانه ها تشخیص داد. مصرف آنتی بیوتیک می تواند برای فرد مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی مفید باشد. آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که باکتری ها را از بین می برند. این داروها اغلب برای پیشگیری از بروز عوارضی نظیر تب روماتیسمی استفاده می شوند و کمتر برای کاستن از دوره بیماری مصرف می شوند. [ ۳] گلودرد استرپتوکوکی جزو دسته گسترده گلو درد یا التهاب حلق است. سالانه حدود ۱۱ میلیون نفر در ایالات متحده به گلو درد مبتلا می شوند. [ ۴] عامل بروز بیشتر موارد گلو درد، ویروس است. باکتری استرپتوکوک بتا - همولیتیک گروه A عامل ۱۵ تا ۳۰ درصد از موارد گلو درد کودکان است. این باکتری عامل ۵ تا ۲۰ درصد از موارد گلو درد بزرگ سالان است. [ ۴] موارد گلو درد معمولاً در اواخر زمستان و اوایل بهار بروز می کنند. [ ۴]
نشانه های عادی گلودرد استرپتوکوکی عبارتند از التهاب حلق، تب بالای ۳۸ درجه سانتی گراد ( ۱۰۰٫۴ درجه فارنهایت ) ، چرک ( مایع زرد یا سبز رنگ متشکل از باکتری های مرده و گلبول های سفید خون ) روی لوزه ها و تورم غدد لنفاوی. [ ۳]
سایر نشانه های این بیماری عبارتند از:
• سر درد ( سر درد ) [ ۵]
• استفراغ کردن یا بروز حالت تهوع[ ۵]
• معده درد[ ۵]
• درد عضلانی[ ۶]
• خارش ( جوش های ریز و قرمز رنگ ) پوست بدن یا دهان یا حلق. این نشانه غیرعادی ولی ویژه است. [ ۳]
نشانه های بیماری در فرد مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی سه روز پس از برقراری تماس با فرد بیمار، بروز می کنند. [ ۳]
wiki: گلودرد استرپتوکوکی