گلوبسته. [ گ ُ / گ َ ب َ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) کنایه از ساکت و خاموش. ( آنندراج ) : چو فریاد را در گلو بست راه گلوبسته به مرد فریادخواه.نظامی.
