لغت نامه دهخدا
گلوبر. [ گ ِ ل ُ ب ِ ] ( اِخ ) یوهان ردلف ( 1604 - 1668 م. ). طبیب و شیمی دان آلمانی. در کارلشتات ( باویر ) به جهان آمد، وی خاصیت طبی سولفات دو سود را کشف کرد که به نام نمک گلوبر خوانده شد.
فرهنگ فارسی
( صفت ) آنکه گلوی جانور یا انسانی را ببرد ذبح کننده : عقل جز راستگوی لمتر نیست حیله سازنده و گلوبر نیست . ( سنائی )
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید