گلنگور
لغت نامه دهخدا
گلنگور. [ گ ُ ل َ ] ( اِخ ) ده مرکزی از دهستان گلنگور بخش خاش شهرستان زاهدان ، واقع در 31000گزی باختر خاش و 8000گزی باختر راه فرعی خاش به نرماشیر. هوای آن گرم و دارای 150 تن سکنه است. آب آن از قنات و محصول آن غلات ، پنبه و لبنیات است. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید