گلن فورد

گلن فورد ( انگلیسی: Glenn Ford؛ زادهٔ ۱ می ۱۹۱۶ – درگذشته ۳۰ اوت ۲۰۰۶ ) بازیگر کانادایی تبار سینمای آمریکا و دارای سابقهٔ بیش از پنجاه سال فعالیت حرفه ای، از نخبگان سینمای کلاسیک هالیوود است. شهرت وی علی رغم مهارت در حرفه های گوناگون، بیشتر به خاطر رفتار متواضع در شرایط غیرعادی است.
گُلن ساموئل نیوتن فورد ( انگلیسی: Gwyllyn Samuel Newton Ford ) در بیمارستان جفری هال واقع در کوبک سیتی، زاده شد.
مادرش، آنگلو کووبَسِرس هانا وود مایکل ( به انگلیسی: Anglo - Quebecers Hannah Wood Mitchell ) و پدرش نیوتن فورد، متصدی بلیت قطار بود. گلن فورد از جانب پدر، فرزند برادر زادهٔ سِر جان ای. مک دونالد، اولین نخست وزیر کانادا است. فورد هنگامی که هشت ساله بود، همراه خانواده به سانتا مونیکا، کالیفورنیا مهاجرت کرد و در ۱۹۳۹ تبعه آمریکا شد.
گلن فورد در دبیرستان، سانتا مونیکا، تحصیل کرد و پس از آن در گروهای کوچک تئاتر به بازیگری پرداخت. بعدها وی دراین باره چنین اظهار می کند؛ «پدرم که یک متصدی امور راه آهن بود، با فعالیت من در زمینه تئاتر مخالفتی نداشت، اما ضمن تأیید عمل من، معتقد بود، قبل از پرداختن به هنر، باید کارهای مفید دیگری مثل، پیاده و سوار کردن قطعات یک اتوموبیل، یا ساختن یک خانه با تمام جزئیات آن و… را یاد بگیرم و این باعث می شود، برای همیشه همه چیز داشته باشم». فورد به اندرز دیگران توجه می کرد، و در اثنای سال ۱۹۵۰ هنگامی که یکی از محبوب ترین چهره های سینمای هالیوود بود، به پیشهٔ لوله کشی، سیم کشی و نصب تأسیسات ساختمان اشتغال داشت و هم زمان به سقف سازی و نصب درهای شیشه ای نیز می پرداخت. گلن فورد قبل از پیوستن به کمپانی کلمبیا پیکچرز ( ۱۹۳۹ ) ، در بنگاه های فیلم سازی ساحل غربی فعالیت می کرد. وی نام هنری خود را از نام کانادایی پدرش اقتباس کرد. در ۱۹۳۹ با بازی در فیلم، بهشت در حصار سیم های خاردار، اولین نقش فراگیر خود را ارائه داد.
گلن فورد در ۱۳ دسامبر ۱۹۴۲ فعالیت سینمایی خود را برای شرکت داوطلبانه در جنگ جهانی دوم متوقف ساخت و به کادر تکاوران نیروی دریایی آمریکا پیوست. درمارس ۱۹۴۳ برای خدمت فعال در این کادر به پایگاه نظامی ساندیاگو منتقل شد. وی به بخش عکاسی واحد نظامی، مارین کورس اسکولز، در کوانتیکو، ویرجینیا فرستاده شد و سه ماه بعد از آن، طی یک حکم رسمی، به عنوان متخصص در امور فیلم سازی به ترفیع درجه گروهبانی نائل آمد. گلن فورد در فوریه ۱۹۴۴ به پایگاه ساندیگو بازگشت و چندی بعد به بخش رادیوی روابط عمومی واحد مرکزی ستاد نیروهای ارتش گماشته شد. در آنجا به اجرا و پخش نمایشنامه رادیویی، تالارهای مونتزوما پرداخت. اما در ۷ دسامبر ۱۹۴۴ به علت ناراحتی، زخم اثنی عشر، با تکریم از آنجا مرخص شد و مدت چند ماه در بیمارستان به سر برد.