( گلقند آفتابی ) گلقند آفتابی. [ گ ُ ق َ دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) همان گلقند اصل است که با آفتاب تربیت یافته باشد نه با آتش : دی با طبیب گفتم احوال ضعف خود را از لعل یار فرمود گلقند آفتابی.
میرزا طاهر وحید ( از آنندراج ).
گلقند آفتابی تو خردلی بچند. و رجوع به گلقند و گلقند اصل شود.
فرهنگ فارسی
( گلقند آفتابی ) همان گلقند اصل است که با آفتاب تربیت یافته باشد نه با آتش .