گلقند. [ گ ُ ق َ ] ( اِ مرکب ) نام اصلی گلشکری که در آفتاب تربیت یافته باشد نه بر آتش. و آنرا گلشکر و گلنگبین نیز گویند. ( میزان الادویه ص 357 ). مربای گل سرخ که با قند ساخته باشند. ( ناظم الاطباء ) : قرص لیموی و گوارشت لطیف عنبر گلشکر باشد و گلقند و شراب دینار.
بسحاق اطعمه.
و رجوع به گلشکر و گل انگبین و گلنگبین شود. || کنایه از لب معشوق. ( غیاث ) ( آنندراج ) : طرب فزایی گلقند نکته پردازش سرور مرغ چمن بر پر مگس بندد.
ملاطغرا ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - نوعی مربا که از برگهای گل سرخ و شکر ( یا قند ) در آفتاب پرورش دهند و آن بمنظور تقویت و لینت مزاج تجویز میشده گلشکر گلنگبین : قرص لیموی و گوارشت لطیف عنبر گلشکر باشد و گلقند و شراب دینار . ( بسحاق اطعمه ) ۳ - ( استعاره ) لب معشوق : طرب فزایی گلقند نکته پردازش سرور مرغ چمن بر پر مگس بندد . ( ملاطغرا )
فرهنگ معین
( ~ . قَ ) [ فا - معر. ] (اِمر. ) نوعی مربا که از برگ های گل سرخ و شکر (یا قند ) در آفتاب پرورش دهند و آن به منظور تقویت و لینت مزاج تجویز می شده ، گلشکر، گلنگبین .
فرهنگ عمید
= گل شکر
پیشنهاد کاربران
قند نرم شده ( پودر شده ) - قندله شده ( مثل شکر آسیاب شده )