گلغونده. [ گ ُ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) گل غنده. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). به معنی گلغنده است که پنبه گلوله کرده باشد بجهت رشتن. || کنایه از مردم سست و فربه و کاهل باشد. ( برهان ). رجوع به گلغنده شود.
