گلشن قدس. [ گ ُ ش َ ن ِ ق ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از عالم جبروت است. ( برهان ) ( فرهنگ رشیدی ) : طایر گلشن قدسم چه دهم شرح فراق که در این دامگه حادثه چون افتادم.حافظ.
