گلشن طراز

لغت نامه دهخدا

گلشن طراز. [ گ ُ ش َ طَ ] ( نف مرکب ) باغبان. ( آنندراج ). گلشن آرای :
زهی گلشن طراز بزم نیرنگ
چو بوی گل نهان در پرده رنگ.

بیدل ( از آنندراج ).

( صفت ) گلشن آرا باغبان : رهی گلشن طراز بزم نیرنگ چو بوی گل نهان در پرد. رنگ . ( بیدل )

گلشن آرا، باغبان.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید