گلشن ارای

لغت نامه دهخدا

( گلشن آرای ) گلشن آرای. [ گ ُ ش َ ] ( نف مرکب ) باغبان. ( آنندراج ). || سخت سرخ. حنایی روشن. سرخ همچون گل گلستان :
چو بشنید پرویز برپای خاست
یکی جام می گلشن آرای خواست
که بود اندر آن جام یک من نبید
به یک دم می روشن اندرکشید.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

( گلشن آرا ی ) ( صفت ) آنکه گلشن را آرایش دهد باغبان . ۲ - ( صفت ) سرخ مانند گل ( سرخ ) .

پیشنهاد کاربران

بپرس