گل سرخیان

تیرهٔ گل سرخ، گُل سُرخیان، رزاسه ( Rosaceae ) یکی از تیره های گیاهی از راستهٔ گل سرخ سانان است. علاوه بر گل سرخ ( رز ) ، آلو، ازگیل، زردآلو، سیب، هلو در این تیره قرار دارند.
این تیره به چهار زیرتیره تقسیم می شد.
• رزوئیده
• پیچ وشان
• پرونوئیده/بادامی واران
• مالوئیده[ ۱]
از سال ۲۰۱۱ مطابق قوانین جهانی نام گذاری برای جلبک ها، قارچ ها و گیاهان سه زیرتیرهٔ آمیگدالوئیده، اسپیره اوئیده ( پیچ وشان ) و مالوئیده با هم ادغام شدند و تشکیل یک زیرتیرهٔ واحد با نام آمیگدالوئیده دادند. [ ۲]

گل سرخیان (Rosacea)
تیره ای متشکل از ۳هزار گونه و حدود صد جنس، شامل گیاهان علفی، درختچه ای، و درختی. گونه های گل سرخ به سبب گل هایشان کشت می شوند که شامل انواع رز، گیاه اسپیره، علف مبارک، پنج انگشت، زالزالک، و انواع درخت های میوۀ متنوع است. این تیره به علت دارابودن میوه ارزش اقتصادی بسیار دارد. این جنس ها ازجمله گیاهان این تیره اند: هلو، بادام، گیلاس و بسیاری از گیاهان دیگر. تنوع وسیعی در ساختار این تیره وجود دارد و در این تیره نوع خاصی از میوه غالب نیست و جنس ها تشابهات آشکاری با یکدیگر دارند. اغلب گونه ها گل هایی با پنج کاسبرگ، پنج گلبرگ آزاد، پرچم های متعدد، و برچه های متعدد و مجزا دارند. غالباً بین پرچم ها و برچه ها مجرایی وجود دارد که باعث می شود گل ها در یک سطح رشد کنند؛ با این همه، برچه ها اغلب روی قسمت مرکزی و برجسته گل قرار دارند. گیاهان مستثنی از این قاعده عبارت اند از جنس گیاه پای شیر (Alchemilla) با چهار کاسبرگ، بدون گلبرگ، با چهار پرچم و یک برچه؛ جنس آلو، با یک برچه؛ جنس رز؛ جنس سیب؛ و جنس های وابسته ای با برچه هایی که به قسمت های تحتانی و بخش های گل دار پیوسته اند و اغلب تعدادشان کم است.