گلستان زاده

لغت نامه دهخدا

گلستان زاده. [ گ ُ ل ِ دَ / دِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) بستان زاده. گل و سبزه. ( آنندراج ). آنچه در گلستان رسته است :
این طفل کبودپوش بستان زاده
از صفحه دشت بایدش داد سبق.
میر الهی همدانی ( از آنندراج ).
گلستان زادگان دارند دلکش صورتی اما
حیا از روی گل در چشم نرگس بار بایستی.
میر الهی همدانی ( از آنندراج ).
|| داه زاده و کنیزک زاده. ( غیاث اللغات ). راه زاده. ( آنندراج ) :
گلستان زاده نثرش فصاحت
نمک پرورده نظمش ملامت.
ملا منیر لاهوری ( از آنندراج ).
خاطرش پژمرده گردد گویمش گر راه راست
بشکفد چون گل اگر گویم گلستان زاده است.
محمداکرم غنیمت ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

گل و سبزه . آنچه در گلستان رسته است

پیشنهاد کاربران

بپرس