گِلِروپ، کارل (۱۸۵۷ـ۱۹۱۹)(Gjellerup, Karl)
گِلِروپ، کارل
شاعر و رمان نویس دانمارکی. با هم وطنــــش هنریک پونتوپیدان در ۱۹۱۷ مشترکاً جایزۀ نوبل ادبیات دریافت کرد. گِلِروپ، که فرزند یک کشیش بود، الهیات تحصیل کرد، اما بعدها تحت تأثیر داروینیسم و اندیشه های افراطی جدید گئورک براندِس به آزاداندیشی و الحاد روی آورد. این گرایش در نخستین کتابش، آرمان گرا، توصیف پیرو (۱۸۷۸)، و در وداعش با الهیات در کارآموز ژرمن ها (۱۸۸۲) بازگو شده است. کتاب دوم راهی را ترسیم می کند که وی از گذر فلسفۀ آرمان گرایی و رمانتیسم آلمان دوباره باید در جست وجوی آگاهانه مذهب در پیش می گرفت. سرانجام رضایت خاطر را در مطالعۀ آیین بودایی و ادیان مشرق زمین یافت. دو اثر اواخر عمرش نیز عبارت اند از مینا (۱۸۸۹)، رمانی دربارۀ آلمان معاصر، که گلروپ سال های پایانی عمر را در آن جا گذراند، و کامانیتای زائر (۱۹۰۶)، داستانی از مناطق دوردست هند، که به تناسخ می پردازد.
گِلِروپ، کارل
شاعر و رمان نویس دانمارکی. با هم وطنــــش هنریک پونتوپیدان در ۱۹۱۷ مشترکاً جایزۀ نوبل ادبیات دریافت کرد. گِلِروپ، که فرزند یک کشیش بود، الهیات تحصیل کرد، اما بعدها تحت تأثیر داروینیسم و اندیشه های افراطی جدید گئورک براندِس به آزاداندیشی و الحاد روی آورد. این گرایش در نخستین کتابش، آرمان گرا، توصیف پیرو (۱۸۷۸)، و در وداعش با الهیات در کارآموز ژرمن ها (۱۸۸۲) بازگو شده است. کتاب دوم راهی را ترسیم می کند که وی از گذر فلسفۀ آرمان گرایی و رمانتیسم آلمان دوباره باید در جست وجوی آگاهانه مذهب در پیش می گرفت. سرانجام رضایت خاطر را در مطالعۀ آیین بودایی و ادیان مشرق زمین یافت. دو اثر اواخر عمرش نیز عبارت اند از مینا (۱۸۸۹)، رمانی دربارۀ آلمان معاصر، که گلروپ سال های پایانی عمر را در آن جا گذراند، و کامانیتای زائر (۱۹۰۶)، داستانی از مناطق دوردست هند، که به تناسخ می پردازد.
wikijoo: گلروپ،_کارل_(۱۸۵۷ـ۱۹۱۹)