گِلْدْنِر، کارْل فریدریش (۱۸۵۲ـ۱۹۲۹)(Geldner, Karl Friedrich)
گِلْدْنِر، کارْل فریدریش
خاورشناس آلمانی. تحصیلاتش را در رشتۀ زبان شناسی در دانشگاه توبینگن به پایان برد. در ۱۸۷۱ در دانشگاه لایپزیگ زبان های اوستایی و سانسکریت آموخت. در ۱۸۷۲ تحصیلاتش را دانشگاه توبینگن و مرکز پژوهش های هندشناسی آن ادامه داد. در ۱۸۷۵ دانشنامۀ دکتری گرفت. استاد زبان های هند و ایرانی در دانشگاه های توبینگن (۱۸۸۳)، هاله (۱۸۸۷)، برلین (از ۱۸۹۰) و ماربورگ (از ۱۹۰۷) بود. مهم ترین اثرش تصحیح و تحشیۀ اوستا کتاب مقدس پارسیان بر مبنای ۱۲۰ نسخۀ خطی است (۱۸۸۶ ـ ۱۸۹۵)؛ از آثار دیگرش: مطالعات ودایی (با همکاری، اشتوتگارت، ۱۸۸۹ـ۱۹۰۱)؛ ترجمه و شرح ریگ ودا (۱۹۲۸).
گِلْدْنِر، کارْل فریدریش
خاورشناس آلمانی. تحصیلاتش را در رشتۀ زبان شناسی در دانشگاه توبینگن به پایان برد. در ۱۸۷۱ در دانشگاه لایپزیگ زبان های اوستایی و سانسکریت آموخت. در ۱۸۷۲ تحصیلاتش را دانشگاه توبینگن و مرکز پژوهش های هندشناسی آن ادامه داد. در ۱۸۷۵ دانشنامۀ دکتری گرفت. استاد زبان های هند و ایرانی در دانشگاه های توبینگن (۱۸۸۳)، هاله (۱۸۸۷)، برلین (از ۱۸۹۰) و ماربورگ (از ۱۹۰۷) بود. مهم ترین اثرش تصحیح و تحشیۀ اوستا کتاب مقدس پارسیان بر مبنای ۱۲۰ نسخۀ خطی است (۱۸۸۶ ـ ۱۸۹۵)؛ از آثار دیگرش: مطالعات ودایی (با همکاری، اشتوتگارت، ۱۸۸۹ـ۱۹۰۱)؛ ترجمه و شرح ریگ ودا (۱۹۲۸).
wikijoo: گلدنر،_کارل_فریدریش_(۱۸۵۲ـ۱۹۲۹)