گُلْدشتایْن، اویگِن (۱۸۵۰ـ۱۹۳۰)(Goldstein, Eugen)
فیزیک دان آلمانی. در زمینۀ تخلیۀ الکتریکی در گازهایی با فشار کم، تحقیق کرد. پرتوهای کانالی را کشف، و پرتوهای کاتدی را نام گذاری کرد. در ۱۸۷۶، روشن ساخت که پرتوهای کاتدی می توانند سایه اندازی کنند و با زاویۀ ۹۰درجه نسبت به سطح کاتد گسیل می شوند. سپس، انحراف پرتوها را بر اثر میدان مغناطیسی به اثبات رساند. در ۱۸۸۶، آزمایشی انجام داد که طی آن، در آند سوراخ هایی ایجاد شده بود و مشاهده کرد باریکه هایی با درخشش زردرنگ از این سوراخ ها خارج می شوند. او این باریکه ها را پرتوهای کانالی نامید. سپس، این پرتوها را بر فلزات و اکسیدها تابانید و طول موج های گسیل شده از این اجسام را بررسی و مشاهده کرد که از فلزات قلیایی خطوط طیفی درخشانی گسیل می شود. گلدشتاین در گلایویتس، واقع سیلزی علیا، که اکنون در لهستان واقع است، زاده شد. در برسلاو و برلین درس خواند و از ۱۸۷۸ تا ۱۸۹۰، در رصدخانۀ برلین کار می کرد. سرانجام رئیس بخش اخترفیزیک رصدخانۀ پوتسدام شد. در ۱۹۲۸، بعد از تخلیۀ الکتریکی در لامپی محتوی نیتروژن و هیدروژن، مقدار کمی آمونیاک نظرش را جلب کرد. این مشاهده سال ها بعد فقط به این منظور پی گیری شد که معلوم شود چنین پدیده ای می توانسته است به تشکیل مولکول هایی منجر شود که از نظر زیست شناختی حایز اهمیت اند، و درنتیجه، این امر احتمالاً به شکل گیری حیات منجر شده است.
فیزیک دان آلمانی. در زمینۀ تخلیۀ الکتریکی در گازهایی با فشار کم، تحقیق کرد. پرتوهای کانالی را کشف، و پرتوهای کاتدی را نام گذاری کرد. در ۱۸۷۶، روشن ساخت که پرتوهای کاتدی می توانند سایه اندازی کنند و با زاویۀ ۹۰درجه نسبت به سطح کاتد گسیل می شوند. سپس، انحراف پرتوها را بر اثر میدان مغناطیسی به اثبات رساند. در ۱۸۸۶، آزمایشی انجام داد که طی آن، در آند سوراخ هایی ایجاد شده بود و مشاهده کرد باریکه هایی با درخشش زردرنگ از این سوراخ ها خارج می شوند. او این باریکه ها را پرتوهای کانالی نامید. سپس، این پرتوها را بر فلزات و اکسیدها تابانید و طول موج های گسیل شده از این اجسام را بررسی و مشاهده کرد که از فلزات قلیایی خطوط طیفی درخشانی گسیل می شود. گلدشتاین در گلایویتس، واقع سیلزی علیا، که اکنون در لهستان واقع است، زاده شد. در برسلاو و برلین درس خواند و از ۱۸۷۸ تا ۱۸۹۰، در رصدخانۀ برلین کار می کرد. سرانجام رئیس بخش اخترفیزیک رصدخانۀ پوتسدام شد. در ۱۹۲۸، بعد از تخلیۀ الکتریکی در لامپی محتوی نیتروژن و هیدروژن، مقدار کمی آمونیاک نظرش را جلب کرد. این مشاهده سال ها بعد فقط به این منظور پی گیری شد که معلوم شود چنین پدیده ای می توانسته است به تشکیل مولکول هایی منجر شود که از نظر زیست شناختی حایز اهمیت اند، و درنتیجه، این امر احتمالاً به شکل گیری حیات منجر شده است.
wikijoo: گلدشتاین،_اویگن_(۱۸۵۰ـ۱۹۳۰)