گُلْدْزیهِر، ایگْناتْس (۱۸۵۰ـ۱۹۲۱)(Goldziher, Ignaz)
گُلْدْزیهِر، ایگْناتْس
(یا: گُلْدْتْسیهر) خاورشناس و اسلام شناس مجارستانی. در خانواده ای یهودی به دنیا آمد. در بوداپست، برلین و لایپزیگ درس خواند و زبان های سامی را آموخت. در ۱۸۷۰ با نوشتن رساله ای دربارۀ تنخوم اورشلیمی، از مفسران تورات، از دانشگاه لایپزیگ دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۸۷۲ استادیار دانشگاه بوداپست شد. در ۱۸۷۳ به مصر و سوریه و فلسطین سفر کرد و در قاهره در کلاس های فقه و کلام اسلامی در الازهر شرکت کرد. در ۱۸۹۰ مدرّس دین شناسی و حکمت در مدرسۀ دینی یهودیان در بوداپست و در ۱۸۹۴ استاد دانشگاه بوداپست شد. در کلام، عقیده شناسی و فرقه شناسی مهارت داشت و از مراجع و صاحب نظران برجستۀ روزگار خود در تاریخ اسلام و فرقه های آن و حدیث و فقه و کلام اسلامی بود. از آثارش: ظاهریه، مذهب و تاریخشان (۱۸۸۴)؛ تحقیقات اسلامی در دو جلد (۱۸۹۹ـ۱۸۹۰)؛ چاپ المعمّرین ابوحاتم سجستانی (۱۸۹۹)؛ گفتارهایی دربارۀ اسلام (۱۹۱۰) که به فارسی ترجمه شده است؛ گرایش های تفسیری قرآن در میان مسلمانان (۱۹۲۰).
گُلْدْزیهِر، ایگْناتْس
(یا: گُلْدْتْسیهر) خاورشناس و اسلام شناس مجارستانی. در خانواده ای یهودی به دنیا آمد. در بوداپست، برلین و لایپزیگ درس خواند و زبان های سامی را آموخت. در ۱۸۷۰ با نوشتن رساله ای دربارۀ تنخوم اورشلیمی، از مفسران تورات، از دانشگاه لایپزیگ دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۸۷۲ استادیار دانشگاه بوداپست شد. در ۱۸۷۳ به مصر و سوریه و فلسطین سفر کرد و در قاهره در کلاس های فقه و کلام اسلامی در الازهر شرکت کرد. در ۱۸۹۰ مدرّس دین شناسی و حکمت در مدرسۀ دینی یهودیان در بوداپست و در ۱۸۹۴ استاد دانشگاه بوداپست شد. در کلام، عقیده شناسی و فرقه شناسی مهارت داشت و از مراجع و صاحب نظران برجستۀ روزگار خود در تاریخ اسلام و فرقه های آن و حدیث و فقه و کلام اسلامی بود. از آثارش: ظاهریه، مذهب و تاریخشان (۱۸۸۴)؛ تحقیقات اسلامی در دو جلد (۱۸۹۹ـ۱۸۹۰)؛ چاپ المعمّرین ابوحاتم سجستانی (۱۸۹۹)؛ گفتارهایی دربارۀ اسلام (۱۹۱۰) که به فارسی ترجمه شده است؛ گرایش های تفسیری قرآن در میان مسلمانان (۱۹۲۰).
wikijoo: گلدزیهر،_ایگناتس_(۱۸۵۰ـ۱۹۲۱)