گلبرگی از دریا ( اسپانیایی: Largo pétalo de mar ) رمانی به قلم ایزابل آلنده، نویسندهٔ شیلیایی، است که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد. این اثر ابتدا در اسپانیا از طریق انتشارات پلاسا ای خانس و سپس در آمریکا از طریق انتشارات وینتج اسپانیول چاپ شد. [ ۱] این رمان بر مبنای داستانی واقعی است[ ۲] و ماجراهای آن در دوران جنگ داخلی اسپانیا، تحولات شیلی و نیز بخش هایی از آن هم در اکوادور اتفاق می افتد، به طوری که شخصیت های اصلی آن، ویکتور و روزر، دائماً شاهد مبارزهٔ میان آزادی و سرکوب هستند. [ ۳] این رمان در فاصلهٔ یک ساله از آوریل ۲۰۱۹ تا آوریل ۲۰۲۰ محبوب ترین رمان اسپانیایی زبان شناخته شد. [ ۴]
از نکات شایان توجه این کتاب می توان به داستان گویی پرکشش، شخصیت پردازی عمیق و چندبعدی، حضور شخصیت های تاریخی متعدد همچون پابلو نرودا و سالوادور آلنده و نیز توجه ویژه به مضمون عشق اشاره کرد.
داستان در دوران جنگ داخلی اسپانیا در بارسلونا آغاز می شود. ویکتور دالمائو تحصیلات پزشکی خود در دانشگاه را رها کرده تا به ارتش جمهوری خواهان کمک کند. برادرش گیلم نیز سرباز ارتش جمهوری خواه است و در برابر نیروهای فاشیست ژنرال فرانکو می جنگد، اما در نبرد اِبرو کشته می شود. ویکتور از دوست باسکی اش آیتور ایبارا درخواست کمک می کند تا مادرش و همسرِ گیلم، یعنی روزر، را از مرز رد کند و به فرانسه برساند، چراکه پیروزی نیروهای فرانکو لحظه به لحظه مسجل تر می شود. ویکتور پس از سختی های فراوان در فرانسه روزر را پیدا می کند و خبردار می شوند که کشتی وینیپگ، که توسط پابلو نرودای شاعر اجاره شده است، قصد دارد چندین پناهندهٔ اسپانیایی را به شیلی ببرد. ویکتور و روزر که به شدت نیازمند این فرصت هستند از روی ناچاری با هم ازدواج می کنند تا مشمول شرایط شوند. آن ها این سفر بلند را آغاز می کنند، اما سفر به کشور جدید پایان مشکلاتشان نیست و آنجا هم باز شاهد جنگ میان آزادی و سرکوب هستند، نبردی که گویا تمامی ندارد.
این رمان در سایت بوک مارکس، که با استفاده از آرای منتقدان صاحب نظر به کتاب ها نمره می دهد، نمرهٔ جمعی «مثبت» را کسب کرد که بر اساس ۲۰ رأی است: ۸ رأی «فوق العاده»، ۸ رأی «مثبت»، ۳ رأی «متوسط» و ۱ رأی «منفی». [ ۵] مارسلا داویدسون آبیلس از ان بی آر داستان سرایی آلنده را می ستاید و خاطرنشان می کند که «گلبرگی از دریا داستانی عاشقانه برای روزگار ماست، اما این داستان منحصر به هیچ دورهٔ خاصی نیست. ندای این داستان سرکوب ناپذیر است، درست مثل امید نرودا». [ ۶] آبزرور مهارت آلنده را در به تصویرکشیدن مضمون «آوارگی» تحسین می کند: «چنین حسی در این رمان به آدم دست می دهد که عمر هر انسان یک سفر پرماجراست و چگونگی و محل ارتباط ما با هم است که تاروپود هستی مان را شکل می دهد، یعنی منبع انسانیتمان». [ ۷] کرکس ریویوز نیز از مهارت بالای آلنده در داستان گویی می نویسد: «آلنده معمولاً احساسات و رویدادها را توصیف می کند، نه اینکه به عمق آن ها نفوذ کند. او پیش زمینهٔ تاریخی را به شکلی کلی به تصویر می کشد، اما داستان گویی او واقعاً گیراست». [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز نکات شایان توجه این کتاب می توان به داستان گویی پرکشش، شخصیت پردازی عمیق و چندبعدی، حضور شخصیت های تاریخی متعدد همچون پابلو نرودا و سالوادور آلنده و نیز توجه ویژه به مضمون عشق اشاره کرد.
داستان در دوران جنگ داخلی اسپانیا در بارسلونا آغاز می شود. ویکتور دالمائو تحصیلات پزشکی خود در دانشگاه را رها کرده تا به ارتش جمهوری خواهان کمک کند. برادرش گیلم نیز سرباز ارتش جمهوری خواه است و در برابر نیروهای فاشیست ژنرال فرانکو می جنگد، اما در نبرد اِبرو کشته می شود. ویکتور از دوست باسکی اش آیتور ایبارا درخواست کمک می کند تا مادرش و همسرِ گیلم، یعنی روزر، را از مرز رد کند و به فرانسه برساند، چراکه پیروزی نیروهای فرانکو لحظه به لحظه مسجل تر می شود. ویکتور پس از سختی های فراوان در فرانسه روزر را پیدا می کند و خبردار می شوند که کشتی وینیپگ، که توسط پابلو نرودای شاعر اجاره شده است، قصد دارد چندین پناهندهٔ اسپانیایی را به شیلی ببرد. ویکتور و روزر که به شدت نیازمند این فرصت هستند از روی ناچاری با هم ازدواج می کنند تا مشمول شرایط شوند. آن ها این سفر بلند را آغاز می کنند، اما سفر به کشور جدید پایان مشکلاتشان نیست و آنجا هم باز شاهد جنگ میان آزادی و سرکوب هستند، نبردی که گویا تمامی ندارد.
این رمان در سایت بوک مارکس، که با استفاده از آرای منتقدان صاحب نظر به کتاب ها نمره می دهد، نمرهٔ جمعی «مثبت» را کسب کرد که بر اساس ۲۰ رأی است: ۸ رأی «فوق العاده»، ۸ رأی «مثبت»، ۳ رأی «متوسط» و ۱ رأی «منفی». [ ۵] مارسلا داویدسون آبیلس از ان بی آر داستان سرایی آلنده را می ستاید و خاطرنشان می کند که «گلبرگی از دریا داستانی عاشقانه برای روزگار ماست، اما این داستان منحصر به هیچ دورهٔ خاصی نیست. ندای این داستان سرکوب ناپذیر است، درست مثل امید نرودا». [ ۶] آبزرور مهارت آلنده را در به تصویرکشیدن مضمون «آوارگی» تحسین می کند: «چنین حسی در این رمان به آدم دست می دهد که عمر هر انسان یک سفر پرماجراست و چگونگی و محل ارتباط ما با هم است که تاروپود هستی مان را شکل می دهد، یعنی منبع انسانیتمان». [ ۷] کرکس ریویوز نیز از مهارت بالای آلنده در داستان گویی می نویسد: «آلنده معمولاً احساسات و رویدادها را توصیف می کند، نه اینکه به عمق آن ها نفوذ کند. او پیش زمینهٔ تاریخی را به شکلی کلی به تصویر می کشد، اما داستان گویی او واقعاً گیراست». [ ۸]
wiki: گلبرگی از دریا