با کسر گ در زبان مردم سپیدان پارس گرازیدن را گویند - خرامیدن - در پیرامون و دور و بر کسی یا جایی گشتن - پلکیدن ( با کسر پ و سکون ل بر وزن جن دیدن در زبان شیرازی به همین معنا )
صرف مانند گرازیدن : می گلاچم - می گلاچی - می گلاچد - می گلاچیم - می گلاچید - می گلاچند
صرف مانند گرازیدن : می گلاچم - می گلاچی - می گلاچد - می گلاچیم - می گلاچید - می گلاچند