گِلاوبر، یوهان (۱۶۰۴ـ۱۶۷۰)(Glauber, Johann)
شیمی دان آلمانی. کاشف نمکی است که با نام های گوناگون، ازجمله نمک گلوبر و سولفات سدیم خوانده می شود. این نمک را تقریباً برای درمان همۀ بیماری ها به کار می بُرد و از فروش داروهای بدون نسخه امرار معاش می کرد. در کارلشتات، واقع در فرانکونیا، زاده شد و دانشمندی خودآموخته بود. پس از سال ها سفر در اروپا، در ۱۶۵۵، در آمستردام ساکن شد و در آن جا آزمایشگاه شیمی تأسیس کرد. به بررسی و توسعۀ فرآیندهایی می پرداخت که امکان استفاده در صنعت را داشتند. برای تهیۀ اسید نیتریک، نیترات پتاسیم (شوره) را به جای نمک با اسید سولفوریک ترکیب می کرد. بسیاری از کلریدها و نیترات های فلزی را از اسیدهای معدنی به دست آورد و از واکنش و تقطیرِ مواد طبیعی، ازجمله چوب، شراب، و روغن های گیاهی، مایعات آلی حاوی حلال هایی مانند استون (دی متیل کتون) و بنزن تولید کرد، اما آن ها را شناسایی نکرد. فنون شیمیایی ای را که به کار برده بود در کتابش با نام اثری دربارۀ کلیات شیمی (۱۶۵۱ـ۱۶۶۱) شرح داد. او نظرات خود را دربارۀ آرمان شهرِ آینده برای آلمان در کتاب شکوفایی آلمان به صورت خلاصه آورد.
شیمی دان آلمانی. کاشف نمکی است که با نام های گوناگون، ازجمله نمک گلوبر و سولفات سدیم خوانده می شود. این نمک را تقریباً برای درمان همۀ بیماری ها به کار می بُرد و از فروش داروهای بدون نسخه امرار معاش می کرد. در کارلشتات، واقع در فرانکونیا، زاده شد و دانشمندی خودآموخته بود. پس از سال ها سفر در اروپا، در ۱۶۵۵، در آمستردام ساکن شد و در آن جا آزمایشگاه شیمی تأسیس کرد. به بررسی و توسعۀ فرآیندهایی می پرداخت که امکان استفاده در صنعت را داشتند. برای تهیۀ اسید نیتریک، نیترات پتاسیم (شوره) را به جای نمک با اسید سولفوریک ترکیب می کرد. بسیاری از کلریدها و نیترات های فلزی را از اسیدهای معدنی به دست آورد و از واکنش و تقطیرِ مواد طبیعی، ازجمله چوب، شراب، و روغن های گیاهی، مایعات آلی حاوی حلال هایی مانند استون (دی متیل کتون) و بنزن تولید کرد، اما آن ها را شناسایی نکرد. فنون شیمیایی ای را که به کار برده بود در کتابش با نام اثری دربارۀ کلیات شیمی (۱۶۵۱ـ۱۶۶۱) شرح داد. او نظرات خود را دربارۀ آرمان شهرِ آینده برای آلمان در کتاب شکوفایی آلمان به صورت خلاصه آورد.
wikijoo: گلاوبر،_یوهان_(۱۶۰۴ـ۱۶۷۰)