گلالی اسماعیل ( انگلیسی: Gulalai Ismail؛ زادهٔ ۱۹۸۶ ( ۳۷– ۳۸ سال ) ) فعال حقوق بشر پشتون پاکستان است. او رئیس سازمان دختران آگاه است که شبکه بذرهای صلح هستند. او در زمینه ترویج صلح در پاکستان و توانمندسازی زنان در کنفرانس ها در سطح بین المللی صحبت می کند و دریافت کننده جایزه صلح بین المللی سال اتحادیه جهانی و جایزه صلح شیراک است.
... [مشاهده متن کامل]
اسماعیل در صوابی، پاکستان و از سن نه سالگی در پیشاور، پاکستان به دنیا آمد. گلالی دختر محمد اسماعیل معلم و فعال حقوق بشر است، از سنین جوانی در مورد تبعیض جنسیتی و حقوق زنان به مطالعه پرداخت. اسماعیل از دانشگاه قائد اعظم در اسلام آباد در سال ۲۰۱۲ با مدرک کارشناسی در رشته زیست فناوری فارغ التحصیل شد. او در سن ۱۶ سالگی سازمان مردم نهاد دختران آگاه را با خواهرش صبا اسماعیل تأسیس کردند و هدف آن ها مبارزه با فرهنگ خشونت و ستم زنان در مناطق روستایی خیبر پختونخوا در شمال غرب پاکستان است. گلالی اسماعیل عضو نهضت حفاظت از پشتون ها در پاکستان ضد ازدواج های اجباری دختران، قتل های بدون محاکمه و تبعیض علیه پشتون هااست. او در مصاحبه ای در سال ۲۰۱۱ گفت: قصد دارد فعالان صلح را گرد هم جمع کند تا در مورد راه های ترویج مقاومت صلح آمیز در برابر طالبان بحث کند و زنان بیشتری را به سیاست و همچنین بررسی تأثیر روانی تروریسم بر کودکان و خانواده ها تشویق کند. ملاله یوسف زی از شرکت کنندگان در جنبش آگاهی دختران در سال ۲۰۱۱ بود. او از اداره کل امنیت و مقابله با تروریسم و مقابله با تروریسم دولت بریتانیا انتقاد کرد و می گوید می تواند ازخود بیگانگی مسلمانان را آسیب پذیر کرده و به افراط گرایی حمله کند. اسماعیل همچنین علیه حکم توهین به مقدسات در پاکستان سخن گفته و آن را در سخنرانی های مترقی و غیرمذهبی خود مطرح و از فعالان سکولار حمایت کرده است. او گفت: «من متقاعد شده ام که بدون دموکراسی سکولار، ما در پاکستان به صلح نخواهیم رسید. » اسماعیل علاوه بر آگاه کردن دختران که به این کار ادامه می دهد، شبکه بذر صلح در سال ۲۰۱۰ را راه اندازی کرد و جوانان را در زمینه حقوق بشر به گرفتن رهبری سیاسی تشویق نمود و مشارکت زنان در سیاست در پاکستان را ترغیب کرده و تعامل بین ادیان مختلف به وجود آورد. بذر صلح واکنشی بود که اسماعیل آن را برای گسترش نهضت مردان و زنان در برابر ستیزه جویان در ناحیه صوابی، پاکستان و سایر نواحی روستایی به وجود آورد. طبق گفته کنگره ( انسان گرایی جهانی ) ، نقش کار او به ترویج صلح و کثرت گرایی کمک خواهد کرد. اسماعیل در بین سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ ریاست کمیته اجرایی سازمان بین المللی جوانان اومانیست و اصول اخلاقی را بر عهده داشت و بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ عضو هییت مدیره شبکه جهانی باروری حقوق بود. او همچنین عضو گروه کار جنسیتی شبکه سازمان ملل متحد و شبکه جوانان سازندگان صلح و عضو شبکه دموکراسی آسیا است. سازمان اسماعیل حوزه کار خود را گسترش داده است تا به موضوعات آموزشی ای مانند امنیت سقط جنین، ایدز اچ آی وی و ایدز دسترسی یابد، او همچنان در کنفرانس های بین المللی برای ترویج آگاهی و ایجاد صلح، تحمل و حقوق زنان سخن می گوید. هم گلالی و هم خواهرش صبا نیز به عنوان مشاور صلح و حقوق زنان سازمان ملل متحد و دپارتمان های دولتی ایالات متحده کار کرده اند. او به خاطر فعالیت هایش تهدید شده و برای همین مجبور شده از خانه اش بگریزد. در ۱۶ مه ۲۰۱۴، چهار مرد مسلح کوشیدند تا وارد خانه اسماعیل شده به او شلیک کنند اما اسماعیل به خاطر گم شدن چمدانش در فرودگاه درآمدن به خانه تأخیر داشت. او در مصاحبه با بی بی سی گفت که در سال ۲۰۱۳ خط ارائه خدمات به بازماندگان خشونت مبتنی بر جنسیت، و قربانیان خشونت جنسیتی را راه اندازی کرد. این خدمات در زمینه کمک های قانونی و پزشکی و همچنین اطلاعات اورژانس و مشاوره عاطفی و روانی در استان پیشاور ارائه می شود. در نوامبر ۲۰۱۷، حمزه خان، رئیس پارلمان جوانان، عکس اسماعیل را در رسانه های اجتماعی منعکس کرد و در ویدیو اسماعیل را متهم به توهین به مقدسات کرد، اتهامی که در پاکستان مجازات اعدام به همراه داشت و از پیروانش خواست تا او را به عنوان یک کافر بکشند. در فوریه سال ۲۰۱۸، اسماعیل مرعوب نشد و پرونده ای قانونی علیه حمزه خان تشکیل داد و حمزه بدون وثیقه بازداشت شد. اسماعیل در یک بیانیه گفت: «من نه برای خود بلکه این اقدام قانونی را از این جهت می کنم تا صدایم را به بقیه مردم برسانم… که به غلط من را متهم به توهین به مقدسات کرده اند. من سکوت نخواهم کرد. من از ین بزدلان هراسی ندارم. من علیه آنها می جنگم تا اثبات کنم که اشتباه می کنند». اسماعیل در اوت ۲۰۱۸ در سوابی به دلیل «ایراد اظهارات ضد دولتی و استفاده از زبان فتنه انگیز» دستگیر شد. به دنبال آن جنبش اعتراضی پشتون ها علیه نقض حقوق بشر توسط ارتش پاکستان به فعالیت پرداخت، اسماعیل به همراه ۱۸ نفر دیگر متهم شدند اما همه این اتهامات را رد کردند.
... [مشاهده متن کامل]
اسماعیل در صوابی، پاکستان و از سن نه سالگی در پیشاور، پاکستان به دنیا آمد. گلالی دختر محمد اسماعیل معلم و فعال حقوق بشر است، از سنین جوانی در مورد تبعیض جنسیتی و حقوق زنان به مطالعه پرداخت. اسماعیل از دانشگاه قائد اعظم در اسلام آباد در سال ۲۰۱۲ با مدرک کارشناسی در رشته زیست فناوری فارغ التحصیل شد. او در سن ۱۶ سالگی سازمان مردم نهاد دختران آگاه را با خواهرش صبا اسماعیل تأسیس کردند و هدف آن ها مبارزه با فرهنگ خشونت و ستم زنان در مناطق روستایی خیبر پختونخوا در شمال غرب پاکستان است. گلالی اسماعیل عضو نهضت حفاظت از پشتون ها در پاکستان ضد ازدواج های اجباری دختران، قتل های بدون محاکمه و تبعیض علیه پشتون هااست. او در مصاحبه ای در سال ۲۰۱۱ گفت: قصد دارد فعالان صلح را گرد هم جمع کند تا در مورد راه های ترویج مقاومت صلح آمیز در برابر طالبان بحث کند و زنان بیشتری را به سیاست و همچنین بررسی تأثیر روانی تروریسم بر کودکان و خانواده ها تشویق کند. ملاله یوسف زی از شرکت کنندگان در جنبش آگاهی دختران در سال ۲۰۱۱ بود. او از اداره کل امنیت و مقابله با تروریسم و مقابله با تروریسم دولت بریتانیا انتقاد کرد و می گوید می تواند ازخود بیگانگی مسلمانان را آسیب پذیر کرده و به افراط گرایی حمله کند. اسماعیل همچنین علیه حکم توهین به مقدسات در پاکستان سخن گفته و آن را در سخنرانی های مترقی و غیرمذهبی خود مطرح و از فعالان سکولار حمایت کرده است. او گفت: «من متقاعد شده ام که بدون دموکراسی سکولار، ما در پاکستان به صلح نخواهیم رسید. » اسماعیل علاوه بر آگاه کردن دختران که به این کار ادامه می دهد، شبکه بذر صلح در سال ۲۰۱۰ را راه اندازی کرد و جوانان را در زمینه حقوق بشر به گرفتن رهبری سیاسی تشویق نمود و مشارکت زنان در سیاست در پاکستان را ترغیب کرده و تعامل بین ادیان مختلف به وجود آورد. بذر صلح واکنشی بود که اسماعیل آن را برای گسترش نهضت مردان و زنان در برابر ستیزه جویان در ناحیه صوابی، پاکستان و سایر نواحی روستایی به وجود آورد. طبق گفته کنگره ( انسان گرایی جهانی ) ، نقش کار او به ترویج صلح و کثرت گرایی کمک خواهد کرد. اسماعیل در بین سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ ریاست کمیته اجرایی سازمان بین المللی جوانان اومانیست و اصول اخلاقی را بر عهده داشت و بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ عضو هییت مدیره شبکه جهانی باروری حقوق بود. او همچنین عضو گروه کار جنسیتی شبکه سازمان ملل متحد و شبکه جوانان سازندگان صلح و عضو شبکه دموکراسی آسیا است. سازمان اسماعیل حوزه کار خود را گسترش داده است تا به موضوعات آموزشی ای مانند امنیت سقط جنین، ایدز اچ آی وی و ایدز دسترسی یابد، او همچنان در کنفرانس های بین المللی برای ترویج آگاهی و ایجاد صلح، تحمل و حقوق زنان سخن می گوید. هم گلالی و هم خواهرش صبا نیز به عنوان مشاور صلح و حقوق زنان سازمان ملل متحد و دپارتمان های دولتی ایالات متحده کار کرده اند. او به خاطر فعالیت هایش تهدید شده و برای همین مجبور شده از خانه اش بگریزد. در ۱۶ مه ۲۰۱۴، چهار مرد مسلح کوشیدند تا وارد خانه اسماعیل شده به او شلیک کنند اما اسماعیل به خاطر گم شدن چمدانش در فرودگاه درآمدن به خانه تأخیر داشت. او در مصاحبه با بی بی سی گفت که در سال ۲۰۱۳ خط ارائه خدمات به بازماندگان خشونت مبتنی بر جنسیت، و قربانیان خشونت جنسیتی را راه اندازی کرد. این خدمات در زمینه کمک های قانونی و پزشکی و همچنین اطلاعات اورژانس و مشاوره عاطفی و روانی در استان پیشاور ارائه می شود. در نوامبر ۲۰۱۷، حمزه خان، رئیس پارلمان جوانان، عکس اسماعیل را در رسانه های اجتماعی منعکس کرد و در ویدیو اسماعیل را متهم به توهین به مقدسات کرد، اتهامی که در پاکستان مجازات اعدام به همراه داشت و از پیروانش خواست تا او را به عنوان یک کافر بکشند. در فوریه سال ۲۰۱۸، اسماعیل مرعوب نشد و پرونده ای قانونی علیه حمزه خان تشکیل داد و حمزه بدون وثیقه بازداشت شد. اسماعیل در یک بیانیه گفت: «من نه برای خود بلکه این اقدام قانونی را از این جهت می کنم تا صدایم را به بقیه مردم برسانم… که به غلط من را متهم به توهین به مقدسات کرده اند. من سکوت نخواهم کرد. من از ین بزدلان هراسی ندارم. من علیه آنها می جنگم تا اثبات کنم که اشتباه می کنند». اسماعیل در اوت ۲۰۱۸ در سوابی به دلیل «ایراد اظهارات ضد دولتی و استفاده از زبان فتنه انگیز» دستگیر شد. به دنبال آن جنبش اعتراضی پشتون ها علیه نقض حقوق بشر توسط ارتش پاکستان به فعالیت پرداخت، اسماعیل به همراه ۱۸ نفر دیگر متهم شدند اما همه این اتهامات را رد کردند.
