گلابه. [ گ ِ ب َ / ب ِ ] ( اِ مرکب ) گل و لای. ( غیاث ) ( آنندراج ). گِلاب. || گِل به آب سرشته که بدان دیوار اندایند. ( غیاث ) ( آنندراج ) : چو دیوار شهر اندرآید ز پای گلابه نباید که ماند بجای.
فردوسی.
گلابه. [ گ ُ ب َ / ب ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان دوقایی بخش حومه شهرستان قوچان واقع در 38هزارگزی جنوب قوچان و 12هزارگزی جنوب راه شوسه عمومی مشهد به قوچان. هوای آن معتدل و دارای 30 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه و محصول آن غلات و بنشن و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
فرهنگ فارسی
گل ولای، گلاوه هم گفته شده ( اسم ) گل باب سرشته که بدان دیوار را اندود کنند گل و لای : چنانکه شاهد و معشوقه گلابه برسر عاشق میریزد و در چشم وی میزند تا وی چشم باز نتواند کردن . دهی است از دهستان دو قایی بخش حومه شهرستان قوچان
فرهنگ معین
(گِ بَ ) (اِمر. ) گل و لای .
فرهنگ عمید
گل و لای.
پیشنهاد کاربران
گلابه چیست؟ باید گفت گِلابه پوشش گِلی یا دوغاب گِلی است که به معنی گل نرمی است که در آب گل آلود ته نشین می شود و در واقع نرم ترین و ظریف ترین حالت گل است که از آن برای پوشش دهی ظروف سفالی استفاده می شود و به همان ترتیبی که لعاب باعث زیبایی و استحکام سفال می شود، گلابه نیز باعث زیبایی و حفاظت ظروف سفالی می شود. ... [مشاهده متن کامل]
پیدایش ظروف سفالی گلابه ای و رونق گرفتن نمونه های دیگر سفال در ایران اتفاقی بود که پس از ورود اسلام به ایران اتفاق افتاد. اسلام با ممنوع کردن استفاده از ظروف طلایی و نقره ای باعث پادشاهان و بزرگان به دنبال دستیابی به ظروف زیبا سرمایه های بسیاری را برای خلق ظروفی سفالی اما به زیبایی آثار طلایی و نقره ای هزینه کنند. یکی از انواع ظروفی که به همین صورت خلق شد و در طی چندین قرن رشد بسیاری کرد، ظروف گلابه ای چندرنگ بودند. ظروف گلابه ای رنگارنگ با انواع گلابه های قرمز، زرد، خردلی، سبز، ارغوانی و سفید تزئین شده و در نهایت با لعاب بی رنگ سربی پوشش داده می شدند.
