گلاب چشم. [ گ ُ ب ِ چ َ / چ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اشک. ( آنندراج ) ( مجموعه مترادفات ص 42 ) : هرچند از آفتاب بود تلخی گلاب شد تلخ از ندیدن رویت گلاب چشم.صائب ( از آنندراج ).
