گلاب انگیز. [ گ ُ اَ ] ( نف مرکب ) خوش بو. معطر. آنکه بوی گلاب دهد : شاه چون گرم گشت از آتش تیزگفت با آن گل گلاب انگیز.نظامی ( هفت پیکر ص 178 ).
( صفت ) آنچه بوی گلاب دهد معطر خوشوبو . یا گل گلاب . معشوق زیبا و معطر : شاه چون گرم گشت از آتش تیز گفت با آن گل گلاب انگیز ... ( هفت پیکر )
