گلائی صحرائی. [ گ َ ص َ ] ( ص مرکب ) بی تربیت که راه و رسم نداند. بی مربی.- گلائی صحرائی بارآمده بودن یا گلائی صحرائی بزرگ شده بودن ؛ بی مربی بزرگ شده بودن.
