گل کش. [ گ ِ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) آن که گل کشد. کسی که گل را حمل کند. عمله. کارگر بنایی. آنکه در بنایی گل کشد. || ( اِ مرکب ) زنبری که در آن گل را از جایی به جایی برند. کوچکتر از زنبر ( زنبق ) و بزرگتر از کپه و چهار دسته دارد و دو تن با آن گل برند. ظرف چوبین بزرگتر از زنبه ( زنبر ).
